Het tellen van maten of zelfs van tellen binnen de maten is een praktijk die meerdere gulden snede-watchers gebruiken.

Roy Howat schreef in 1983 het boek 'Debussy in Proportion: A Musical Analysis. Cambridge UP. Hij herleid een aantal stukken tot de opbouw naar een climax waarbij "Howart notes that the dramatic climax of 'Cloches à travers les feulles' and of 'Mouvement' from Images (1905) occur exactly when the ratio of the total number of bars to the climax gives approximately 1.618." (sic Robert van Gend) Verder komt Roy Howat tijdens het tellen van de maten in diverse werken regelmatig Fibonacci getallen tegen. Ik vraag me af of hij elke 8 maten-blues ook bijzonder vindt, om nog niet te spreken van een compositie waarin een componist zomaar drie Fibonacci getallen zou combineren in een thema van 5 maten in 3/8-maat.

Ook de muziek van Bartok komt in het vizier. De Hongaarse muziektheoreticus Erno Lendvai publiceert over zijn 'ontdekking' van de gulden snede in het Werk van Bartok. En zoals dat gaat, eens gepubliceerd blijven die claims rondslingeren in publicaties en op het internet.