Je kunt een kaart zo maken dat de vervormingen minimaal lijken, dat de oppervlaktes overeenkomen of dat volgens bepaalde lijnen de afstanden kloppen. Maar waarom zou je een kaart willen maken die hoekgetrouw is? De vraag naar dergelijke kaarten kwam vanuit de navigatie en had een groot nut. Het is namelijk heel praktisch dat je voor elk mogelijke route gewoon je gradenboog op de kaart kunt leggen om je kompaskoers te bepalen. Alleen was dat gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Gerard Mercator slaagde in het opzet in 1569 met zijn wereldkaart
Nova et aucta orbis tarrae descriptio ad usum navigantium emendate accommodata (nieuwe en actuele beschrijving van de wereld voor gebruik in de navigatie in een passende hervorming). Die kaart maakt hem wereldberoemd.
In het GeoGebraboek
Mercator leer je meer over de achtergronden en de methode die Mercator gebruikte. Je ontdekt er dat Mercator geen onhandige cartograaf was die een hopeloos vervormde kaart ontwierp, maar een genie die het in zijn tijd moest uitzoeken zonder wiskundige kennis die voor ons nu vanzelfsprekend is.