Uvod
Galileo Galilei je početkom 17. stoljeća bacao predmete s čuvenog kosog tornja u Pisi tražeći vezu između vremena i prijeđenog puta tijela koje pada. Precizna mjerenja pokazuju ovakvu ovisnost:[br][center][/center][table] [tr][br] [td][b][i]t[/i][s][/b][/td][br] [td]1[/td][br] [td]2[/td][br] [td]3[/td][br] [td]4[/td][br] [td]5[/td][br][/tr][br] [tr][br] [td][b][i]s[/i][m][/b][/td][br] [td]4.91[/td][br] [td]19.62[/td][br] [td]44.15[/td][br] [td]78.48[/td][br] [td]122,63[/td][br][/tr][/table]Danas nam je dobro poznato da se taj odnos može izraziti jednakošću [math]s={\frac{1}{ 2}}gt^2[/math], gdje [i]g[/i] predstavlja ubrzanje Zemljine sile teže (približno 9.81 m/s²). Da bi naglasili ovisnosti prijeđenog puta o vremenu matematičari bi istu jednakost zapisali ovako:[br][center][math]\Large{s(t)={\frac{1}{ 2}}gt^2}[/math].[/center]Prijeđeni je put [b]funkcija[/b] vremena, a kako se mijenja s kvadratom vremena nazivamo je [b]kvadratnom[/b] funkcijom.