Het is waar dat wat wij de 'gulden snede' noemen, gekend was in de Griekse Oudheid.[br]300 jaar VC beschreef Euclides in zijn boek D[i]e Elements [/i]een constructie waarin '[i]een ljjnstuk verdeeld wordt in een uiterste en een middelste reden wanneer de verhouding van de totale lengte tot het grootste stuk gelijk is aan de verhouding van het grootste tot het kleinste stuk.[/i]'[br]Dit, niet meer en niet minder, was de status van wat wij kennen als de gulden snede: '[i][b]de verdeling in een uiterste en middelste reden[/b][/i]'.[br]De naam 'gulden snede' was echter niet gekend in de Griekse Oudheid.

De verhouding was ook gekend in de renaissance. In 1509 publiceerde Luca Pacioli een gedrukt boek met als titel [url=https://www.geogebra.org/m/h9ywaeeg#chapter/1111358]Divina Proportione[/url] (goddelijke verhouding). Echter, Pacioli deze titel was enkel gebaseerd op filosofisch-religieuze gronden. Hij gaat in op de meetkundige eigenschappen en spreekt nergens over een esthetisch ideaal. [br]Ook architecten en theoretici als Alberti en Palladio verkiezen verhoudingen van gehele getallen. [br][math]\sqrt{2}[/math], als de diagonaal van een vierkant met zijde 1, is de enige uitzondering.[br]In the 'Vitruviaanse man', de bekende tekening van Leonardo da Vinci, is geen sprake van de gulden snede. In een tekst boven en onder de tekening schrijft da Vinci over de verhoudingen in het menselijk lichaam. Deze verhoudingen ontleent hij aan de Romeinse architect Vitrivius. Vertrekkend van deze verhoudingen kan je gemakkelijk nagaan dat de gulden snede totaal irrelevant is.[br]De navel is het middelpunt van de cirkel, maar komt niet overeen met een hoogte [math]\varphi=0.618[/math] van de totale lengte van de man.

De naam 'gulden snede' duikt voor het eerst op in 1717 in een boek van Johann Wenceslaus Kaschube. Het is slechts in 1854 dat de naam beroemd wordt, wanneer Adolf Zeising een boek publiceert met de titel: "[i]Neue lehre von den proportionen des menschlichen körpers, aus einem bisher unerkannt gebliebenen, die ganze natur und kunst durchdringenden morphologischen grundgesetze entwickelt und mit einer volständigen historischen uebersicht der bisherigen systeme begleitet[/i]". [br]Vertaald: "Een nieuwe leer van de verhoudingen van het menselijk lichaam[i], ontwikkeld uit een tot nu toe onbekende morfologische basiswet en met een historisch overzicht van het vorige systeem."[/i][br][url=https://www.geogebra.org/m/h9ywaeeg#material/gww9h6sf]De verhouding wordt een mythe[/url], levend tot op vandaag.