Op elk magnetisch niveau is plaats voor maximaal twee elektronen. Volgens de wet van Coulomb stoten twee elektronen elkaar af, want ze hebben beide een negatieve lading. Er moet dus een tegengestelde kracht zijn die deze afstoting compenseert.

Deze compenserende kracht wordt verklaard door de beweging van de elektronen. Ze bewegen niet enkel op banen rond de kern, maar draaien ook rond hun eigen as. We weten dat de draaiing van een geladen deeltje een magnetisch veld opwekt. Dat twee (negatief geladen) elektronen elkaar aantrekken kan enkel wanneer de zin van deze draaiing van twee elektronen verschilt. Want hierdoor gedragen ze zich als twee tegengesteld gerichte magneetjes en zullen ze elkaar aantrekken.[br]Binnen eenzelfde magnetisch niveau draait het ene in wijzerzin rond zijn as, het tweede in tegenwijzerzin.[br][list][*]Een elektron dat in wijzerzin rond zijn as draait heeft een [b]positieve spin[/b] ([math]\uparrow[/math]).[/*][*]Een elektron dat in wijzerzin rond zijn as draait heeft een [b]negatieve spin[/b] ([math]\downarrow[/math]).[/*][/list]

Zo zullen in een atoom met drie elektronen eerst twee elektronen het s-niveau vullen en er een paar vormen. Het derde elektron vinden we terug op het p-niveau:

De opvulling van de verschillende niveaus wordt dus: