Als beroemd architect werd Le Corbusier voor het brede publiek een ambassadeur voor Ghyka en de ideeën van Zeising. Hij kende en bewonderde de publicaties van Ghyka en zag ze als een '[i]revelatie van de wetten van ons zijn en onze wereld, zo nobel van natuur en zo ontoegankelijk dat het veel werk en een zekere intellectuele hardnekkigheid vraagt voor wie op zoek is naar de waarheid, diep genoeg om je de sleutel van de wereld te geven[/i]'. [br][br]Le Corbusier schrijft ook dat het in de renaissance bewezen is dat het menselijk lichaam de gulden snede volgt (zie onder). Hij had dus duidelijk foute opvattingen over de gulden snede en het menselijk lichaam. Voor Zeising (1854) had nog niemand gulden verhoudingen gezien in enig lichaam.

De uitdaging om als architect zelf een modulair systeem uit te bouwen moeten duidelijk binnen deze ideeën gezien worden.[br]In 1948 presenteerde hij zijn Modulor, vanuit de woorden Module en goud (naar de gulden snede).[br]Een kennis zou hem gesuggereerd zijn om te vertrekken van een man van 'six feet tall' (182.88 cm).[br]Verwar zijn beroemde tekening echter niet metj de Vitruviaanse man of de man van Zeisling. Le Corbusier toont niet aan waar ergens de knie of de kin liggen, dat had Zeisling al gedaan. Waar da Vinci en Zeisling in hun tekeningen de afmetingen in het menselijk lichaam illustreren als verhoudingen, is de menselijke figuur modulor van Le Corbusier enkel een vertrekpunt om de verhouding [math]\varphi[/math] te vertalen in concrete afmetingen.[br]In onderstaande tabel lees je af hoe toenemende machten van [math]\varphi[/math] steeds kleinere getallen opleveren. [br]Neem je als eenheid [b]1.829 m, de bovenrand van het hoofd[/b], dan levert de rij van toenemende machten ook steeds kleinere getallen op. [br][list][*]reeks 1 (links van boven naar onder)[br]Reeks 1 start met het toepassen van [math]\varphi[/math] op de lengte van de man. [br]De navel komt op hoogte [math]\varphi[/math]=1.130 m enz. Dit vormt de linkse kolom van getallen.[br][/*][*]reeks 2 (rechts van boven naar onder)[br]Een tweede gulden rechthoek wordt gevormd tussen navel en de opgestoken hand, waarbij het hoofd op de verhouding [math]\varphi[/math] ligt van de hoogte van de rechthoek. [br]De afstand van het hoofd tot de opgestoken hand wordt dan 1+[math]\varphi[/math] . (1 - [math]\varphi[/math]).[br]Verreken je dit in afmetingen, dan bekom je 1.829 m + 432 mm = 2.260 m.[br]Vermenigvuldig je deze hoogte telkens met machten van [math]\varphi[/math] dan krijg je de rechtse kolom van getallen.[/*][/list]

De rij met verdelingen kan je in principe eindeloos laten doorlopen. Dat levert zoveel combinatiemogelijkheden op dat je elke afstand kunt realiseren, terwijl je kunt beweren dat alle afstanden aan elkaar gelinkt zijn door 1 verhouding.[br]Maar eigenlijk is dit niet anders dan vertrekken van een meter en die telkens in 10 verdelen.[br]Met dit decimaal systeem kan je ook elke gewilde afstand in meter, centimeter, millimeter... realiseren.[br]Omgekeerd kan je ook van elke afstand zeggen dat hij 'ongeveer' gelijk is aan ... centimeter. Het klinkt enkel minder mysterieus dan een verhouding [math]\varphi=0.618[/math].

Daar waar het Parthenon en de renaissance architectuur van Palladio en Alberti niets van doen hebben met de gulden snede, is de gulden snede wel aanwezig in moderne architectuur. De reputatie van Le Corbusier als beroemd architect kan hierin een rol gespeeld hebben, maar er is meer. [br]Een interessant artikel over moderne architectuur is '[url=https://www.researchgate.net/publication/374131589_Applications_of_the_Golden_Mean_to_Architecture]Applications of the Golden Mean in Architecture[/url]' door Nikos A. Salingaros. Hij maakt duidelijk een verschil tussen de mythische reputatie van de gulden snede als esthetisch ideaal en het hanteren van een hiërarchisch modulair systeem: "[i]artists and architects have long made extraordinary assertions about a preference for rectangles having aspect ratio 1.618:1 approximating the Golden Mean. Such claims are false and are chiefly due to failing to measure things accurately. These embarrassing errors are perpetuated by a kind of cult mysticism. The Golden Mean does apply to architectural composition in the context of scaling hierarchy that organizes complexity; this design methodology is unrelated however to a rectangle’s aspect ratio. Simply considering rectangular aspect ratios does not guarantee good design.[/i]" [br]Een interessante quote uit het artikel is ook dat in prestigieuze projecten architecten naar overheden en kapitaalkrachtige opdrachtgevers zwaaien met 'non-lineariteit, fractalen en gulden snede' als '[i]selling argument[/i]'. [br]Daar sta je dan als wiskundige die in je les wil illustreren hoe de gulden snede om redenen van esthetiek gebruikt wordt in de kunst.