Het mausoleum van [url=https://orientalarchitecture.com/sid/1456/uzbekistan/samarkand/shadi-mulk-aga-tomb-shah-i-zinda]Shad-i Mulk Aka[/url] werd, naar het model van eerder gebouwde mausolea, gebouwd tussen 1371 en1383 door een oudere zuster van Timur voor haar overleden dochter, .[br]Het mausoleum zowel een gedecoreerd interieur als exterieur en zet daarmee een nieuwe standaard.[br]Een inscriptie zegt: "Dit gebouw is als de lachende maagden en de zijden houris die als de witte bloem in de aantrekkelijkheid van hun verschijning en schoonheid."[br](Houris zijn de maagden die de vromen opwachten in het paradijs.)[br]De inscriptie is expliciet vrouwelijk, verwijst naar schoonheid en het effect van witte bloem, die make-up suggereert. De inscripti gaat verder “opgericht door Kutlug Turkan Aka voor het kristal van de monarch, het plezier van haar exellentie, de schat van haar hart, Ulja Shad-i Mulk Aga. Ze werd naar de tombe van gratie gebracht in de maand december van het jaar 1371.”[br]De inscriptie rond de deur zegt: "Dit is een tuin waarin een schat begraven ligt. Dit is een tombe waarin een kostbare parel verloren geraate. Men mag er troost in vinden dat we beiden onder de grond zijn. Bedenk dat Salomon weggedragen werd door een windvlaag, ook al droeg hij het beschermende zegel van zijn ring." [br]Verder worden ool al de namen van de bouwers en werklieden worden opgesomd. Merk wel op dat geen van de inscripties uit de Koran komt. In de plaats daarvan wordt een vrome, poëtische taal ontwikkeld.[br]
foto: orientalarchitecture.com
Ook in de muqarna van dit mausoleum zie je de evolutie naar het creëren van sterren, ook al blijven aparte cellen geschikt in horizontale lagen. Er werd ook subtiel maar tegelijk heel effectief gespeeld met kleur en invulling door de randen van de cellen wit te kleuren, twee kleuren blauw te gebruiken en de cellen verschillend te decoreren.
tekening: Shiro Takahashi[br]foto: orientalarchitecture.com