Aan het eind van de 14e eeuw werd eennieuwe techniek ingevoerd: decoratie door gesneden mozaïektegels. Omdat de techniek duur en arbeidsintensief was, bleef hij voorbehouden voor de fijnste en duurste monumenten. Voorheen waren grotere, geschilderde tegels de norm. Deze geschilderde tegels waren ook gemakkelijker te produceren. De oorsprong van deze innovatie is niet duidelijk. Sommigen verwijzen naar de ingevoerde handwerklieden uit Iran die Timur bij zijn veroveringen onder dwang meebracht naar Samarkand. [br]Een schitterend voorbeeld van mozaïek faience is het [url=https://orientalarchitecture.com/sid/1486/uzbekistan/samarkand/shirin-bika-aga-tomb-shah-i-zinda]Shirin Bika mausoleum[/url] op de Shah-i-zinda necropolis in Samarkand (1385-86), volledig gedecoreerd door gesneden mozaïektegels. Vergelelen met de beschilderde tegels liet deze techniek veel scherpere detailleringen toe.

Deze techniek werd ook toegepast op panelen in het [url=https://orientalarchitecture.com/sid/1380/uzbekistan/samarkand/gur-e-amir-mausoleum]Gur Emir[/url] complex in Samarkand.[br]In onderstaande foto merk je duidelijk dat jet decoratief patroon opgebouwd werd door aparte gekleurde kleine mozaïektegels te assembleren.